Zespół Aspergera to zaburzenie ze spektrum autyzmu, które często kojarzone jest głównie z dziećmi. Stereotyp przedstawia chłopca lub dziewczynkę mających trudności w nawiązywaniu relacji społecznych i wykazujących specyficzne zainteresowania.

Okazuje się jednak, że niezdiagnozowane w dzieciństwie cechy zespołu Aspergera utrzymują się w wieku dorosłym. Jego symptomy często są niedostrzegane lub mylnie interpretowane. Jakie są objawy tego zaburzenia u dorosłych? Czy może być ono dziedziczne? Jakie kroki podjąć podczas leczenia? Odpowiedzi na podane pytania znajdziesz w tym artykule!

Kliniczny obraz Zespołu Aspergera u dorosłych

Zespół Aspergera jest zaburzeniem neurorozwojowym, którego pierwsze oznaki pojawiają się już w dzieciństwie. Jednak wiele osób dorasta bez właściwej diagnozy, co sprawia, że w dorosłym życiu mogą doświadczać trudności w różnych sferach funkcjonowania.

Coraz większa świadomość społeczna i wzrastająca ilość specjalistów potrafiących rozpoznać Zespół Aspergera u dorosłych pomaga tym osobom zrozumieć swoje funkcjonowanie.

Obecnie w Polsce na określenie osób z Autyzmem, Zespołem Aspergera, czy ADHD używamy wspólnego terminu Neuroatypowość. Atypowość to wszelkie odstępstwa od normy. W przypadku neuroatypowości chodzi o odstępstwa od normy w zakresie funkcjonowania mózgu. 

Zespół Aspergera u dorosłych – jak rozpoznać?

Objawy Zespołu Aspergera u dorosłych mogą manifestować się inaczej niż u dzieci, choć podstawowe cechy pozostają zbliżone. Diagnozowanie tego zaburzenia w dorosłości jest trudne, ponieważ symptomy często nakładają się na inne zaburzenia, takie jak depresja czy lęki społeczne. Ważne jest również, że Zespół Aspergera może objawiać się różnie u różnych osób. Możemy spotkać się również z różnym nasileniem wymienionych objawów:

1. Trudności w nawiązywaniu relacji społecznych – osoby z Zespołem Aspergera często mają problem z rozumieniem norm społecznych, co utrudnia im budowanie bliskich relacji.

2. Brak empatii – mogą mieć trudności z odczytywaniem emocji innych ludzi i odpowiednim reagowaniem na nie.

3. Dosłowne rozumienie języka – nie zawsze rozumieją metafory, ironie czy żarty, co może prowadzić do nieporozumień.

4. Specyficzne zainteresowania – często skupiają się intensywnie na wąskiej dziedzinie, poświęcając jej dużo czasu i energii.

5. Sztywność zachowań – preferują rutynę i mogą odczuwać dyskomfort przy zmianach planów czy niespodziewanych sytuacjach.

6. Problemy z komunikacją niewerbalną – trudności w utrzymaniu kontaktu wzrokowego, interpretacji gestów czy mimiki twarzy.

7. Sensoryczne nadwrażliwości – mogą być wrażliwi na bodźce takie jak hałas, światło czy dotyk.

8. Trudności w pracy zespołowej – preferują pracę indywidualną i mogą mieć problemy ze współpracą w grupie.

Nieleczony Zespół Aspergera u dorosłych utrudnia codzienne funkcjonowanie

Objawy Zespołu Aspergera mogą powodować liczne trudności w życiu codziennym. W sferze zawodowej problemy z komunikacją i pracą zespołową mogą prowadzić do nieporozumień i konfliktów ze współpracownikami. W relacjach osobistych trudności w wyrażaniu uczuć i rozumieniu emocji partnera mogą być źródłem napięć i nieporozumień. Osoby z tym zaburzeniem mogą również doświadczać poczucia wyobcowania i izolacji społecznej, co wpływa na ich ogólny stan psychiczny.

Czy Zespół Aspergera jest genetyczny?

Badania wskazują, że Zespół Aspergera ma silne podłoże genetyczne. Oznacza to, że skłonność do wystąpienia tego zaburzenia może być dziedziczona. Jednak dokładne mechanizmy genetyczne nie są jeszcze w pełni zrozumiane. Czynniki środowiskowe również mogą odgrywać rolę w jego rozwoju, ale genetyka pozostaje kluczowym elementem w etiologii tego zaburzenia.

Jak leczyć Zespół Aspergera u osoby dorosłej?

Leczenie Zespołu Aspergera u dorosłych skupia się głównie na terapii psychologicznej. Ważne jest, aby terapia była dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Oto kroki, które można podjąć:

• Psychoterapia indywidualna – pomaga w rozwijaniu umiejętności społecznych, radzeniu sobie z emocjami i poprawie komunikacji.

• Trening umiejętności społecznych – uczy praktycznych sposobów nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi ludźmi.

• Psychoedukacja – dostarcza wiedzy na temat samego zaburzenia, co pozwala lepiej je zrozumieć i zaakceptować.

• Wsparcie farmakologiczne – w niektórych przypadkach mogą być stosowane leki, szczególnie jeśli współwystępują inne zaburzenia, takie jak depresja czy lęki.

Zespołem Aspergera u dorosłych da się zarządzać!

Chociaż Zespół Aspergera jest zaburzeniem, które towarzyszy przez całe życie, odpowiednia terapia i wsparcie mogą znacząco poprawić jakość życia osoby dorosłej.

Zrozumienie własnych potrzeb i ograniczeń, a także akceptacja ze strony otoczenia, są kluczowe w procesie adaptacji.

Wiele osób z Zespołem Aspergera odnosi sukcesy zawodowe i osobiste, wykorzystując swoje unikalne zdolności i perspektywy. Nie jesteś sam – coraz więcej dorosłych odkrywa u siebie Zespół Aspergera i dzięki temu może lepiej zrozumieć swoje doświadczenia. Ważne jest, aby nie bać się szukać pomocy i wsparcia, które są dostępne w różnych formach.